Vuurwerk en voetbal
Door: Ellis
Blijf op de hoogte en volg Ellis
03 Januari 2017 | Tanzania, Kabanga
Allereerst een gelukkig Nieuwjaar gewenst allemaal!
Deze blog vertelt onze belevenissen van de afgelopen weken, we hebben namelijk weer van alles beleefd.
Het begon met een middagje bingo spelen in het albinocentrum. Tijdens het kamp (waar ik in mijn vorige blog over heb geschreven) hebben de mensen in het centrum kennis gemaakt met dit spel en ze zijn er helemaal gek op, zowel jong als oud. Gaby en Mannielle hebben officiële prijzen gekocht, dus er valt ook nog wat te winnen. Voor ons is het een super goede oefening om te leren tellen in het Kiswahili, omdat de cijfers natuurlijk omgeroepen moeten worden. Ondanks dat we mooie prijzen hebben, is iedereen (vooral de kinderen) het meest enthousiast over de koekjes die ze krijgen aan het begin van het spel. Ze worden uit elkaars handen gegrist, waarop ze vervolgens huilend nieuwe koekjes komen halen. De prijsjes vallen uiteindelijk ook goed in de smaak. Kortom, het is een geslaagde middag.
Ook zijn er drie verloskunde studenten bij ons komen wonen: Inge, Eline en Marit. Rosanne heeft ze opgehaald uit Kigoma, waar ze heen zijn gevlogen vanaf Dar es Salaam. Ze hebben allemaal lekkere dingen voor ons meegenomen, dus ze zijn meer dan welkom, haha. De meiden komen hun stage lopen op de verloskunde afdeling en de RCH (een soort GGD) en vertrekken tegelijkertijd met ons weer richting Nederland.
In het ziekenhuis ben ik een paar weken op de verloskunde afdeling geweest. Hier heb ik hele saaie diensten gehad (omdat er geen bevallingen waren), maar ook hele drukke diensten. Tijdens een ochtenddienst zijn er 5 bevallingen, die allemaal na elkaar komen. We lopen ons de benen uit ons lijf. Maar, mijn collega’s en ik vinden het heerlijk om zulke diensten te werken. Na de dienst zijn we dan ook allemaal kapot.
Ondertussen ben ik weer naar de vrouwenafdeling verhuisd. Het voelt als vanouds, dus ik vind het heerlijk om weer terug te zijn. Ik kan de nieuwe studenten (er is een hele groep eerstejaars op de afdeling gekomen) van alles leren, dus dat vind ik erg leuk. Er ligt ook een heel leuk patiëntje, Noel, die zich stierlijk verveelt op de afdeling. Ik heb haar een autootje gegeven, die ondertussen alle hoeken van de afdeling al heeft gezien. Samen hebben we al heel vaak de auto heen en weer laten racen. Ook helpt ze mij tijdens een avonddienst met alle dingen die ik doe. Bloed naar het laboratorium brengen, de vitale functies van de patiënten meten en medicatie delen. We zetten haar regelmatig even met ‘Totally Spies’ op het bankje in de verpleegpost, zodat ze even wat te doen heeft. Dit vindt ze geweldig.
We hebben ook een afscheidsdiner gehad van een van de nonnen, Sr. Majinja. Zij gaat in Italië in het ziekenhuis aan het werk en wij zijn uitgenodigd om te komen eten. De fathers zijn er ook, dus het is heel gezellig met iedereen.
Met de kerstdagen en oud en nieuw zijn we naar de meiden in Mwanza geweest. Vrijdag 23 december staan we weer eens ontiegelijk vroeg op, om de bus naar Mwanza te nemen. De busreis verloopt prima, dus een kleine 12 uur later zijn we in Mwanza. Deze week hebben we van alles ondernomen.
Zaterdag zijn we naar een modeshow geweest. In Mwanza is een groot shopping centre geopend, die voor 75% (als het niet meer is) leeg staat, maar er komen steeds meer winkels bij. Er opende deze zaterdag een kledingwinkel, waarvan de collectie tijdens de modeshow werd gepresenteerd. Het winkelcentrum is ontzettend modern ingericht en heeft zelfs roltrappen. Deze worden alleen tijdens speciale gelegenheden geactiveerd, maar ze hebben gelukkig ook een lift. Na de modeshow gaan we ergens eten en op stap.
De dag erna hebben we een Australische barbecue. Wij maken aardappelsalade en kool stamppot, die goed in de smaak valt bij iedereen. De barbecue is in het rijkere gedeelte van Mwanza, dus we weten niet wat we zien. Een mega huis met zwembad, vanuit waar je uitkijkt op Lake Victoria (het op 1 na grootste meer van de wereld). Prachtig. We brengen zo ongeveer de hele barbecue door in het zwembad, omdat het super warm is.
Natuurlijk hebben wij ook de ‘All you need is Love Kerstspecial’ gekeken! Dit kunnen we allemaal toch niet missen, dus we strijken, na een relaxed middagje zwemmen, met zijn 8'en neer voor ons Full HD scherm, oftewel de laptop.
De volgende dag maken we een boottocht over ‘Lake Victoria’, waarbij we verschillende rotsen beklimmen. Mwanza heeft namelijk ontzettend veel rotsen, vandaar dat het ook wel ‘Rock city’ wordt genoemd in Tanzania. Ook vandaag is het weer heerlijk weer, dus we genieten volop op het water.
We vieren natuurlijk ook (verlaat) kerst in Mwanza. Iedereen heeft verschillende kleine cadeautjes gekocht, die we door middel van een spel verdelen. Terwijl we cadeautjes kopen, gaan we ook even langs de pedicure, dus onze voetjes zijn weer zijdezacht. De pedicure zit gewoon op de markt (wat doet denken aan een mega rommelmarkt), wat een extra dimensie geeft.
De meiden hebben ons ook een rondleiding gegeven door het ziekenhuis van Mwanza. Dit is een gigantisch verschil met Kabanga. Het ziekenhuis is veel groter en heeft meer (gespecialiseerde) afdelingen, maar de gangen zien er ontzettend kil uit. Op de afdelingen valt die kilheid dan weer mee, want overal hangt kerstversiering. Natuurlijk allemaal net iets té kitscherig en té veel, maar dat kan ook niet anders in Tanzania. Heel leuk om te zien waar de meiden hun stageperiode doorbrengen! Na de rondleiding vertrekken we naar de bioscoop (jaja!). Maar, zoals je natuurlijk altijd kunt verwachten in Tanzania, kloppen de begintijden van de films niet op de website, dus we zijn te laat voor de film die we uitgezocht hebben. Dan maar een andere film.
Ook oud en nieuw hebben we in Mwanza gevierd. We gaan deze avond uit en krijgen zelfs vuurwerk te zien. Het voelt even heel Nederlands aan, totdat we beseffen dat we door de palmbomen heen moeten kijken om de mooie kleuren te aanschouwen. Dat is dan weer niet zo Nederlands, haha. We hebben een erg gezellige avond en gaan dansend het nieuwe jaar in.
De dag voor vertrek gaan we nog naar een voetbalwedstrijd. Helaas is de vuvuzela in Tanzania nog niet uit de mode, dus we worden constant in onze oren getoeterd. We besluiten om te verhuizen naar een andere tribune, vlak naast de trommels die de muziek verzorgen tijdens de wedstrijd. Dit is ontzettend leuk om te horen en te zien en geeft het echte Afrikagevoel. Het voetballen gaat er over het algemeen hetzelfde aan toe als in Nederland, maar het veld ligt er gigantisch slecht bij. Het stadion is ook ontzettend groot, maar er zitten maar een stuk of 100 man. Het stadion is heel efficiënt ingericht: je kan er tijdens het voetballen ook basketballen en hardlopen, mocht je dat willen. Hartstikke handig.
Bij terugkomst in Kabanga worden we warm verwelkomd door Lucas (van de koffiebar) en zijn vrouw, die erg blij zijn dat we weer gearriveerd zijn. Ook Jaffeth vindt het machtig mooi dat we er weer zijn en komt hard naar me toe gerend als ik boodschappen ga halen. Ik besluit om hem even mee te nemen naar de winkel en ons huis, waar meneer het beregezellig vindt met al die blanken.
Tot de volgende blog!
Deze blog vertelt onze belevenissen van de afgelopen weken, we hebben namelijk weer van alles beleefd.
Het begon met een middagje bingo spelen in het albinocentrum. Tijdens het kamp (waar ik in mijn vorige blog over heb geschreven) hebben de mensen in het centrum kennis gemaakt met dit spel en ze zijn er helemaal gek op, zowel jong als oud. Gaby en Mannielle hebben officiële prijzen gekocht, dus er valt ook nog wat te winnen. Voor ons is het een super goede oefening om te leren tellen in het Kiswahili, omdat de cijfers natuurlijk omgeroepen moeten worden. Ondanks dat we mooie prijzen hebben, is iedereen (vooral de kinderen) het meest enthousiast over de koekjes die ze krijgen aan het begin van het spel. Ze worden uit elkaars handen gegrist, waarop ze vervolgens huilend nieuwe koekjes komen halen. De prijsjes vallen uiteindelijk ook goed in de smaak. Kortom, het is een geslaagde middag.
Ook zijn er drie verloskunde studenten bij ons komen wonen: Inge, Eline en Marit. Rosanne heeft ze opgehaald uit Kigoma, waar ze heen zijn gevlogen vanaf Dar es Salaam. Ze hebben allemaal lekkere dingen voor ons meegenomen, dus ze zijn meer dan welkom, haha. De meiden komen hun stage lopen op de verloskunde afdeling en de RCH (een soort GGD) en vertrekken tegelijkertijd met ons weer richting Nederland.
In het ziekenhuis ben ik een paar weken op de verloskunde afdeling geweest. Hier heb ik hele saaie diensten gehad (omdat er geen bevallingen waren), maar ook hele drukke diensten. Tijdens een ochtenddienst zijn er 5 bevallingen, die allemaal na elkaar komen. We lopen ons de benen uit ons lijf. Maar, mijn collega’s en ik vinden het heerlijk om zulke diensten te werken. Na de dienst zijn we dan ook allemaal kapot.
Ondertussen ben ik weer naar de vrouwenafdeling verhuisd. Het voelt als vanouds, dus ik vind het heerlijk om weer terug te zijn. Ik kan de nieuwe studenten (er is een hele groep eerstejaars op de afdeling gekomen) van alles leren, dus dat vind ik erg leuk. Er ligt ook een heel leuk patiëntje, Noel, die zich stierlijk verveelt op de afdeling. Ik heb haar een autootje gegeven, die ondertussen alle hoeken van de afdeling al heeft gezien. Samen hebben we al heel vaak de auto heen en weer laten racen. Ook helpt ze mij tijdens een avonddienst met alle dingen die ik doe. Bloed naar het laboratorium brengen, de vitale functies van de patiënten meten en medicatie delen. We zetten haar regelmatig even met ‘Totally Spies’ op het bankje in de verpleegpost, zodat ze even wat te doen heeft. Dit vindt ze geweldig.
We hebben ook een afscheidsdiner gehad van een van de nonnen, Sr. Majinja. Zij gaat in Italië in het ziekenhuis aan het werk en wij zijn uitgenodigd om te komen eten. De fathers zijn er ook, dus het is heel gezellig met iedereen.
Met de kerstdagen en oud en nieuw zijn we naar de meiden in Mwanza geweest. Vrijdag 23 december staan we weer eens ontiegelijk vroeg op, om de bus naar Mwanza te nemen. De busreis verloopt prima, dus een kleine 12 uur later zijn we in Mwanza. Deze week hebben we van alles ondernomen.
Zaterdag zijn we naar een modeshow geweest. In Mwanza is een groot shopping centre geopend, die voor 75% (als het niet meer is) leeg staat, maar er komen steeds meer winkels bij. Er opende deze zaterdag een kledingwinkel, waarvan de collectie tijdens de modeshow werd gepresenteerd. Het winkelcentrum is ontzettend modern ingericht en heeft zelfs roltrappen. Deze worden alleen tijdens speciale gelegenheden geactiveerd, maar ze hebben gelukkig ook een lift. Na de modeshow gaan we ergens eten en op stap.
De dag erna hebben we een Australische barbecue. Wij maken aardappelsalade en kool stamppot, die goed in de smaak valt bij iedereen. De barbecue is in het rijkere gedeelte van Mwanza, dus we weten niet wat we zien. Een mega huis met zwembad, vanuit waar je uitkijkt op Lake Victoria (het op 1 na grootste meer van de wereld). Prachtig. We brengen zo ongeveer de hele barbecue door in het zwembad, omdat het super warm is.
Natuurlijk hebben wij ook de ‘All you need is Love Kerstspecial’ gekeken! Dit kunnen we allemaal toch niet missen, dus we strijken, na een relaxed middagje zwemmen, met zijn 8'en neer voor ons Full HD scherm, oftewel de laptop.
De volgende dag maken we een boottocht over ‘Lake Victoria’, waarbij we verschillende rotsen beklimmen. Mwanza heeft namelijk ontzettend veel rotsen, vandaar dat het ook wel ‘Rock city’ wordt genoemd in Tanzania. Ook vandaag is het weer heerlijk weer, dus we genieten volop op het water.
We vieren natuurlijk ook (verlaat) kerst in Mwanza. Iedereen heeft verschillende kleine cadeautjes gekocht, die we door middel van een spel verdelen. Terwijl we cadeautjes kopen, gaan we ook even langs de pedicure, dus onze voetjes zijn weer zijdezacht. De pedicure zit gewoon op de markt (wat doet denken aan een mega rommelmarkt), wat een extra dimensie geeft.
De meiden hebben ons ook een rondleiding gegeven door het ziekenhuis van Mwanza. Dit is een gigantisch verschil met Kabanga. Het ziekenhuis is veel groter en heeft meer (gespecialiseerde) afdelingen, maar de gangen zien er ontzettend kil uit. Op de afdelingen valt die kilheid dan weer mee, want overal hangt kerstversiering. Natuurlijk allemaal net iets té kitscherig en té veel, maar dat kan ook niet anders in Tanzania. Heel leuk om te zien waar de meiden hun stageperiode doorbrengen! Na de rondleiding vertrekken we naar de bioscoop (jaja!). Maar, zoals je natuurlijk altijd kunt verwachten in Tanzania, kloppen de begintijden van de films niet op de website, dus we zijn te laat voor de film die we uitgezocht hebben. Dan maar een andere film.
Ook oud en nieuw hebben we in Mwanza gevierd. We gaan deze avond uit en krijgen zelfs vuurwerk te zien. Het voelt even heel Nederlands aan, totdat we beseffen dat we door de palmbomen heen moeten kijken om de mooie kleuren te aanschouwen. Dat is dan weer niet zo Nederlands, haha. We hebben een erg gezellige avond en gaan dansend het nieuwe jaar in.
De dag voor vertrek gaan we nog naar een voetbalwedstrijd. Helaas is de vuvuzela in Tanzania nog niet uit de mode, dus we worden constant in onze oren getoeterd. We besluiten om te verhuizen naar een andere tribune, vlak naast de trommels die de muziek verzorgen tijdens de wedstrijd. Dit is ontzettend leuk om te horen en te zien en geeft het echte Afrikagevoel. Het voetballen gaat er over het algemeen hetzelfde aan toe als in Nederland, maar het veld ligt er gigantisch slecht bij. Het stadion is ook ontzettend groot, maar er zitten maar een stuk of 100 man. Het stadion is heel efficiënt ingericht: je kan er tijdens het voetballen ook basketballen en hardlopen, mocht je dat willen. Hartstikke handig.
Bij terugkomst in Kabanga worden we warm verwelkomd door Lucas (van de koffiebar) en zijn vrouw, die erg blij zijn dat we weer gearriveerd zijn. Ook Jaffeth vindt het machtig mooi dat we er weer zijn en komt hard naar me toe gerend als ik boodschappen ga halen. Ik besluit om hem even mee te nemen naar de winkel en ons huis, waar meneer het beregezellig vindt met al die blanken.
Tot de volgende blog!
-
04 Januari 2017 - 21:26
Janneke Hooghiemster:
Hallo Ellis,
Wat heb jij een prachtig verslag van jou mooie reis/ werk in Tanzania!
Je beleeft veel fantastisch en prachtige foto's.
Geniet er maar van!(:
Voor jullie ook natuurlijk Gelukkig nieuwjaar!
Groetjes Roelof& Janneke -
06 Januari 2017 - 10:54
Sjoukje:
Hoi Ellis en anderen,
Wat weer een belevenissen in de afgelopen periode.
Prachtig.
Geniet nog van de laatste weken en tot snel.
Groet Doeke en Sjoukje -
06 Januari 2017 - 10:54
Sjoukje:
Hoi Ellis en anderen,
Wat weer een belevenissen in de afgelopen periode.
Prachtig.
Geniet nog van de laatste weken en tot snel.
Groet Doeke en Sjoukje -
06 Januari 2017 - 21:57
Hillie :
Hallo Ellis,
Jij ook nog de beste wensen voor 2017.
Wat weer een prachtig verhaal leuk om het lezen.
Groeten uit een koud Niekerk Thees en Hillie.
-
10 Januari 2017 - 19:36
Tienke Lowes:
Hoi Ellis,
Wat weer een prachtig verslag.Voor jou ook de beste wensen voor 2017 vooral gezondheid.Nog fijne tijd in Tanzania.Groetjes tante Tienke
-
12 Januari 2017 - 11:06
Opa En Oma Lo:
Lieve Ellis,
We zijn blij dat je gauw weer thuis komt.
Je hebt heel wat gezien en beleefd.
Geniet nog maar van de week op het warme eiland,en dan maar gauw naar huis.
Heel veel liefs van O en O Lo. Doei. -
15 Januari 2017 - 19:44
Sjoukje Klamer:
Lieve Ellis,
Hierbij ook een berichtje van ons (Gerard en Sjoukje) voordat je weer thuis bent.... -
30 Januari 2017 - 13:40
Wia:
'K lees nog steeds je prachtige verslagen, sjonge Ellis wat mooi.wat een belevenissen. het ontroerd me hoe je zo verschil kan maken.. we wensen je nog veel waardevolle momenten.. geniet.. en pas goed op jezelf en elkaar en strx een hele goede reis terug groetjes van ons allemaal Wia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
