Kaas en kaassoufflés!

Deze blog typ ik aan de keukentafel in Niekerk, met een regenachtig en koud uitzicht op de tuin en een hele andere omgeving dan mijn vorige blogs, wat ontzettend raar voelt, haha.

De laatste week op Zanzibar genieten we heel erg. Roos en haar vriend zijn ondertussen ook op het eiland aangekomen, dus we doen veel samen. De eerste dag besluiten Erwin en ik om het rustig aan te doen en even te gaan zonnen en zwemmen op het strand. Maar, deze activiteit is van korte duur, omdat Erwin en ik na een klein uurtje al gigantisch verbrand zijn, ondanks goed insmeren. De temperatuur op Zanzibar is erg hoog, niet normaal! Daarbij valt ook nog geregeld de stroom uit, wat betekent dat de koelkasten, airconditioning etc. niet werken…

Rosanne en ik gaan ook een dagje souvenirs kopen in Stone Town, een stad met een rijke geschiedenis op het gebied van de slavenhandel. Eerst krijgen we een rondleiding van een gids, die ons erg veel vertelt over de stad en hoe de slavenhandel georganiseerd was vroeger. Hij helpt ons in een souvenirwinkeltje ook met het afdingen van de sleutelhangers en beeldjes die we willen kopen. Dit vindt de eigenaar van de winkel niet heel fijn, maar wij wel natuurlijk! Na de rondleiding lopen we nog even door het stadje en kopen we asociaal veel souvenirs, waarvan ik nog niet zeker weet of ze wel in mijn backpack gaan passen. Ach ja, om het op zijn Tanzaniaans onder woorden te brengen: ‘hakuna matata’ (heb geen zorgen). Er is een man die beweert dat alles in zijn winkel 1 dollar is (omdat we blank zijn wordt alles ons in dollars verteld, waarop wij iedere keer zeggen dat we liever in Tanzaniaanse Shillings betalen, omdat veel dingen hier, in verhouding, goedkoper van worden). Als ik een groot schilderij aanwijs en vraag of die ook 1 dollar is komt de aap uit de mouw, want deze is natuurlijk duurder. De man geeft het uiteindelijk maar op. Halverwege de middag gaan we weer terug naar het plaatsje waar wij verblijven: Nungwi.

De dag erna is onze laatste volledige dag in Tanzania. Erwin en ik besluiten om te gaan snorkelen, waarvoor we net op tijd klaar zijn. We gaan vanaf het strand met een boot richting een privé eiland, waarvoor je 500 dollar moet betalen als je alleen al aan land wilt gaan. Wij (en de rest van de groep met ons) besluiten dit niet te doen, omdat dit toch iets boven ons budget is, haha. Het snorkelen is prachtig. Het is heel bijzonder om de onderwaterwereld zo goed te kunnen observeren. De vissen trekken zich niks van je aan en doen gewoon hun ding. Ook zwemmen ze vlak langs je. Na ongeveer een uur snorkelen vertrekken we weer naar ons beginpunt. Aan boord van de boot lunchen we met chapatti (pannenkoekjes), vis en groentes wat erg lekker is. Ook spotten we nog een paar dolfijnen, vlak naast de boot (helaas geen foto). ’s Avonds gaan we voor de verandering maar weer eens uit eten met Roos en Arnout en daarna nog even wat drinken in een restaurantje.

Vrijdag 3 februari is het zo ver. Met een heel dubbel gevoel stop ik de laatste spullen in mijn backpack (het past!!) en vertrekken we richting het vliegveld van Zanzibar. We gaan namelijk met het vliegtuig weer terug naar Dar es Salaam. Maar niet met zomaar een vliegtuig, er passen namelijk maar 12 mensen in het hele vliegtuig. Super vet om mee te maken en te zien hoe het opstijgen en landen nou precies in zijn werk gaat. We vertrekken wel veel te laat, waardoor we perfect op tijd in Dar es Salaam zijn om nog even wat te kunnen drinken. Maar, we worden uit het restaurant geroepen omdat ons vliegtuig gaat boarden. De nacht brengen we weer door op het vliegveld in Qatar, om de volgende dag om 7:10 uur richting Amsterdam te gaan! Eindelijk weer richting huis, ik ben er wel aan toe. Rond 12:15 uur landen we op Schiphol, waar ik word verwelkomd door papa, mama, Jonas, Anja en tot mijn grote verrassing ook Bente en Ellie. Ze staan me op te wachten met een heel mooi spandoek. In de auto doe ik mij vast tegoed aan kaas, haha. Thuis wacht mij een ander spandoek, wat de familie allemaal heeft geregeld. Nadat ik heb gedoucht (in de nieuwe badkamer!) komt het andere deel van de familie nog op bezoek, waarop ik gelijk een presentatie geef van de foto’s en souvenirs uit deel. De volgende dag krijg ik eindelijk de langverwachte kaassoufflé! Wat had ik daar zin in!

Dit was mijn laatste blog over het avontuur wat ik van 5 september t/m 4 februari mee mocht maken. Ik wil jullie bedanken voor het lezen van mijn blogs en alle lieve reacties, hier werd ik altijd erg vrolijk van! We hebben een geweldige tijd gehad en ik ga er nog regelmatig met een grote glimlach op mijn gezicht aan terug denken!